devam etmek için

şu anda lafa başlamaya ne kadar zorlanıyorum bilemezsin.
yasadığım birkaç kötü olay sebebiyle yazmayı bıraktım
bir hataydı aslında, çok büyük bir hata.
şimdi kaldığım yerden devam etmek istiyorum ama....
ben eski ben değilim ki
hayatım bambaşka bir çizgide yol aldı
çok buyuk virajlar döndüm.
kötü mü oldu ? hayır!
açıkçası hayatımı böyle hayal etmedim.
hoş!  pek de umutlu değildim
tam dipteyim sondayım derken, tahmini olmayan bir sıçrayış....

tamam iyi hoş da, ben niye yazamıyorum ?
yazmam için acı mı çekmem lazım
yarın için umudumun olmaması mı lazım..
nedir?

belki artık umutlarım var ama
şimdi
bütün benliğimi saran korkularım da var
çünkü sahip olmak korkuları da beraberinde getiriyormuş..
ve sahip olduklarımın yarını için korkma zamanıymiş

avucumun içinde bir çiçek
hadi aç desem 
küsecek 
ve korkmuş kanat açmaya bir kuş
ya .....

kaldım burada bir elin atsanız da  şu yarım kelimeleri tamamlasak....